Jagiellońska 84 – dawny nr konskrypcyjny 490
Budynek, w którym mieści się nasza szkoła, jest bardzo stary i ma ciekawą historię. Wybudowano go na przedmieściach Nowego Sącza w latach sześćdziesiątych dziewiętnastego stulecia, przypuszczalnie w roku 1858, u wylotu ulicy Jagiellońskiej, bezpośrednio przy trakcie głównym na Stary Sącz i Czechy. Był to budynek parterowy, częściowo podpiwniczony od strony południowo-wschodniej. Zabudowę stanowiły właściwie dwa budynki przedzielone szeroką bramą przejazdową na zaplecze gospodarcze, bowiem mieściła się w nich karczma „Bernasiówka”. Właścicielem był baron Brunicki.
W roku 1889 budynek gruntownie zmodernizowano: nadbudowano piętro, wymieniono dach, zbudowano dwie klatki schodowe i suche klozety[1]. Do budynku zostali przeniesieni żołnierze 20. pułku piechoty (zwani „Zwanzingerami”), stacjonujący początkowo w dawnym zamku starościńskim[3].
W 1902 roku ponownie dokonano generalnego remontu, a budynek w dalszym ciągu dzierżawiony był władzom wojskowym. W tym czasie budynek podłączono do miejskiej sieci wodno-kanalizacyjnej i wprowadzono instalacje elektryczną[1].
W 1923 r. uchwałą Rady Miasta Nowego Sącza obiekt nazwano „koszarami im. gen. Józefa Hallera”, która jednak się nie przyjęła, o czym świadczy używanie w różnego rodzaju dokumentach terminu „koszary płk Lelewela Borelowskiego”.
W 1926 r. władze miejskie przeprowadziły częściowy remont i adaptację pomieszczeń na potrzeby Państwowej Komisji Uzupełnień. W okresie międzywojennym budynek mieścił Kasyno Podoficerskie, a w czasie II wojny światowej szpital wojskowy.
Bezpośrednio po II wojnie światowej Zarząd Miejski przeprowadził kolejny remont obiektu, który przeznaczono na Państwową Szkołę Pielęgniarek[3].
Jak podaje Kronika szkolna z lat 1952-1965 – lokal przy ul. Jagiellońskiej 84, dawne przedwojenne koszary, w grudniu 1955 opuściła jednostka wojskowa.
Dnia 4 kwietnia 1956 r. przyjechała delegacja wojskowa i przekazano szkole dwa budynki przy ul. Jagiellońskiej 82 i 84. Niestety Rada Narodowa odebrała mniejszy budynek. W czasie gdy budynek był opuszczony przez wojsko i pozostawiony bez dozoru, męty społeczne wyszabrowały go doszczętnie. Powybijano szyby, pozabierano zamki, klamki, wyłączniki i wiele innych rzeczy. Gdyby nie ten „szaber” remont budynku byłby znacznie tańszy.
Młodzież uporządkowała kilka sal i w ciągu kilku godzin dokonano przeprowadzki (z zajmowanego wcześniej budynku przy ul. Grodzkiej 34) do nowego lokalu. Wreszcie po tylu tarapatach i niepowodzeniach osiadło się na „własnych śmieciach”.
Chłopcy i dziewczęta z wielką ochotą wzięli się do naprawiania wyrządzonych szkód, a Ministerstwo przyznało dużą kwotę na remonty.
Remont przeprowadzony przez M.P.R.B. trwał kilka miesięcy, ale uczniowie przybyli we wrześniu 1956 r. zastali budynek czysty i odświeżony.
Matura ustna IV-tej klasy Technikum Gastronomicznego odbyła się już w nowym budynku (przy ul. Jagiellońskiej 84)[2].
[1] Charysz E. (red.) 50 LAT Zespołu Szkół Nr 1 im. Komisji Edukacji Narodowej w Nowym Sączu, Nowy Sącz 2002
[3] Migrała L. Ulica Jagiellońska w Nowym Sączu od końca XIX wieku do 1945 roku, Nowy Sącz 2012
